سیدمحمدابراهیم چهارسوقی موسوی خوانساری اصفهانیمیرزا محمّدابراهیم چهارسوقی موسوی خوانساری اصفهانی، از مجتهدین و وعاظ شهیر اصفهان در قرن سیزده هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا محمّدابراهیم بن میرزا محمّدصادق چهارسوقی بن میرزا زین العابدین موسوی خوانساری اصفهانی، عالم فاضل و واعظ کامل، در شب پنج شنبه ۱۵ رمضان ۱۲۶۹ق در اصفهان متولّد شد، [۱]
معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۶، ص۱۹۲۵.
و در جوانی نزد دو عموی بزرگوار خود میرزا محمّدباقر چهارسوقی صاحب روضات و میرزا محمّدهاشم چهارسوقی به تحصیل پرداخت، سپس به نجف اشرف مهاجرت کرد، و نزد شیخ زین العابدین مازندرانی و سیّدحسین کوه کمری تحصیلات خود را تکمیل نمود، [۲]
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباءالبشر، ج۱، ص۱۵-۱۶.
و به اجتهاد نائل آمد، آن گاه در اصفهان به اقامه جماعت در مسجدی در محلّه خلجا پرداخت، و مردم را از مواعظ شافیه خود مستفیض نمود، مردم اصفهان، شیفته منابر او بودند.با علماء مسیحی در منزل خود مباحثات و مناظراتی در اثبات نبّوت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) داشته، و چون آن‌ها زیر بار منطق و استدلال نمی‌رفتند، ایشان را به مباهله دعوت نموده، و دعوت‌نامه به چاپ رسانید، و در اصفهان و اطراف منتشر کرد، مع هذا کشیشان مسیحی به مباهله حاضر نشدند، و بدین طریق، بطلان گفتار آنان ثابت گردید. [۳]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۱۳.
این عالم جلیل‌القدر در شب یک شنبه ۲۱ ربیع الثّانی ۱۳۳۱ق بر اثر سکته وفات یافته، [۴]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۹۶.
در جوار مرقد عموی بزرگوارش صاحب روضات در تخت فولاد مدفون گردید. [۵]
واله اصفهانی، محمدیوسف خلد برین، ج۱، ص۹۶-۹۷.
از آثار ایشان رساله عملیّه و تعلیقات علمی بر کتاب‌های فقهی و اصولی است.۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۰۷. |